சந்திர-சூரிய மற்றும் சூரிய-சந்திர நாட்காட்டிகள்

                நிலவு, பன்னிரண்டு முழு நிலவுக்கு பிறகு மறுபடி முதல் மாதத்திய நட்சத்திரத்தில் மீண்டும் முழு நிலவாய் வரும். முழு நிலவிலிருந்து முழு நிலவு என கொண்டால் ஒரு மாத காலமாகும். ஒரு மாதம் என்பது சுமாராக முப்பது நாள் எனக்கூறினாலும், உண்மையில இதன் கால அளவு 29.5 நாட்கள் தான். எனவே இந்திய இஸ்லாமிய மாதங்களில் 29-30 என மாறி மாறி அடுத்தடுத்த மாதங்களில் நாட்கள் அமையும்.

                மாதத்திற்கு 29.5 நாட்கள் தான் என்றால் 12 மாதங்களுக்கு மொத்தம் 354 நாட்கள் மட்டுமே இருக்கும். எனவே தான் இஸ்லாமிய நாள்காட்டி, திபெத்திய நாள் காட்டி முதலியவற்றில் ஆண்டுக்கு மொத்தம் 354 நாட்கள் மட்டுமே உள்ளன. இவை சந்திரமான நாள்காட்டி என கூறப்படுகிறது. இஸ்லாமிய நாள்காட்டி, திபெத்திய நாள் காட்டி போன்றவை சூரியனின் செலவை அல்லது இயக்கத்தைக் கணக்கில் கொள்வதில்லை. எனவே இஸ்லாமிய மற்றும் திபெத்திய நாட்காட்டிகளில் ஒராண்டு என்பது வெறும் 354 நாட்கள் கொண்டவையாக அமைகிறது. அரபிய பாலைவனத்திலும் திபெத்திய பனிபிரதேசத்திலும் பருவ காலங்கள் குறிப்பிடும் படியாக இல்லை. எனவே இங்கு சந்திர இயக்கத்தை மட்டுமே கொண்ட நாள்காட்டிகள் போதுமானதாக இருந்தன. இந்தியாவிலும் தொடக்கத்தில் வேத காலத்தில் இதே சந்திரமான நாள்காட்டி தான் பயன்பாட்டில் இருந்தன என ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர்.

                ஆனால் நமக்கு பூமி சூரியனை சுற்றிவரும் காலம் சுமார் 365 நாட்கள் என தெரியும். பருவ காலங்கள் பூமி சூரியனை சுற்றி வருவதோடு தொடர்புடையது. எடுத்துகாட்டாக தென்மேற்குப் பருவமழை ஜூன் 1 அல்லது 2ஆம் தேதி கேரளாவில் தென்முனையில் துவங்கும். எனவே 354 நாட்கள் கொண்ட நாள்காட்டி மட்டும் இருந்தால் ஆண்டுதோறும் இந்த தேதி சுமார் 11 நாட்கள் சூரிய நாள்காட்டியான ஆங்கில நாட்காட்டியில் பின்னுக்கு சென்றுவிடும் அல்லவா? இவ்வாறு ஆண்டு தோறும் சூரிய இயக்கத்தோடு ஒப்பிடுகையில் பதினோரு நாட்கள் பின்னுக்கு சென்றால், ‘ஐப்பசியில் அடைமழை கார்த்திகையில் கனமழை’ என்பது பொய்த்துப் போகும். இந்த ஆண்டு கார்த்திகை மாதம் மழை மாதமாக இருந்தால் அடுத்த ஆண்டு ஐப்பசியில் மழை அதற்கு அடுத்த ஆண்டு  புரட்டாசியில் மழை என ஆண்டு தோறும் மழை பொழியும் மாதம் மாறி மாறி வரும். இவ்வாறு தான் இஸ்லாமிய ரம்ஜான் பண்டிகை (இஸ்லாமிய நாட்காட்டியில் ரம்ஜான் மாதத்தின் முதல் தேதி) ஆண்டு தோறும் நாம் பயன்படுத்தும் ஆங்கில காலண்டரில் 11 நாட்கள் வித்தியாசத்தில் வருகிறது என்பதைக் காண்க.

                இந்தியாவில் குறிப்பாக, கற்காலத்திற்கு பிறகு சமுக வளர்ச்சியின் ஊடே  உழவுத்தொழில் சமூகம் உருவாகியதும் நிலவு சார்ந்த நாள் காட்டி போதுமானதாக இருக்கவில்லை. உழவுத் தொழில் அண்மைக்காலம் வரை பருவமழையொடு தொடர்புடையதாக இருந்தது. எனவே நாள்காட்டி என்பது நாள், மாதம் என்பதோடு பருவகாலத்தையும் சுட்ட வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டது. எனவே 354 நாட்களுக்கு பதிலாக சூரிய இயக்கத்தைச் சார்ந்து 365 நாட்கள் கொண்ட நாள்காட்டியின் தேவை ஏற்பட்டது. இதற்கு நாள்காட்டி பருவகாலத்தோடு பொருந்த வேண்டி இருந்தது. எனவே தான் தமிழர்கள் உட்பட இந்தியப் பகுதியில் பல சமூகங்கள் சூரிய இயக்கத்தோடு சேர்ந்து இயங்கும் சூரிய-சந்திர நாட்காட்டிகளை உருவாக்கினர்.  தமிழகம், கேரளா மற்றும் வங்கத்தில் சந்திரனை முற்றிலும் தவிர்த்து சுமார் 365 நாட்கள் உடைய சூரிய நாட்காட்டி உருவாக்கினர். இதுவே சூரிய நாட்காட்டி.

                ஆனால் பீகார் போன்ற வடஇந்திய பகுதிகள் முற்றிலும் சந்திரனை தவிர்க்கவில்லை. சந்திரமான நாட்காட்டியை சூரியனின் இயக்கத்தோடு இணைத்து ஒரு புதிய ஒட்டு நாள்காட்டியைத் தயாரித்தனர். சந்திர நாட்காட்டியில் ஆண்டுக்கு துண்டு விழும் 11 நாள்களை கூட்டி சுமார் 2 ½  ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை கூடுதல் மாதம் என 30 நாட்களை இணைத்து அந்த ஆண்டு மட்டும் 13 மாதங்கள் எனச் சரிக்கட்டினர். அதாவது ஆண்டுக்கு ஆண்டு நாட்களின் தொகை வேறுபடும். சில ஆண்டுகள் 12 மாதங்கள் சில ஆண்டு 13 மாதங்கள் என அமையும். இவ்வாறு கூடுதல் மாதம் – அதிக மாசம் என அழைக்கப்படுகிறது. இதுவே சூரிய-சந்திர நாட்காட்டி. வடஇந்தியாவில் பரவலாக இவ்வகை சூரிய சந்திர நாட்காட்டிகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

                தமிழகம் உட்பட தென் இந்தியாவிலும் தீபாவளி போன்ற பண்டிகைகள் இந்த சந்திரமான வழக்கத்தில் கொண்டாடப்படுகிறது.  பொங்கல் மற்றும் சித்திரை ஒன்று ஆகியவை ஆண்டுதோறும் சற்றேறக்குறைய அதே ஆங்கில நாள்காட்டியில் வரும். பொங்கல் பொதுவே ஜனவரி 14, அதே போல சித்திரை ஒன்று பொதுவே ஏப்ரல் 14; ஆனால் தீபாவளி மட்டும் செப்டம்பர் அல்லது அக்டோபரில் மாறி மாறி அமையும்.

ஆண்டின் தொடக்கம்

                சுத்த சந்திரமான நாட்காட்டியில் ஆண்டின் தொடக்கம் எது என்பதில் சிக்கல் இல்லை. இஸ்லாமிய ஹிஜிர நாள்காட்டியில் மொஹரம் மாதம் தான் முதல் மாதம். இதன் முதல் நாள்தான் புத்தாண்டு.எனவே ஹிஜிர 1427 ஆண்டு ஜனவரி 31, 2006இல் தொடங்கியது. ஆனால் ஹிஜிர 1438ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 2 2016இல் தொடங்குகிறது. இந்த தேதி சூரிய நாள்காட்டியான ஆங்கில நாட்காட்டியில் ஆண்டுதோறும் 11நாட்கள் வித்தியாசமாக அமையும். எனவே இந்த வகை நாள்காட்டியில் ஆண்டின் தொடக்கம் ஒரு தடவை கோடை காலத்தில் அமைந்தால் வேறு ஒரு ஆண்டில் குளிர் காலத்தில் ஏற்படலாம். இந்த வகை நாட்காட்டியில் ஆண்டின் தொடக்கத்திற்கும் வானியல் நிகழ்வுக்கும் எந்த ஒரு தொடர்பும் இல்லை.

                ஆனால் சூரிய நாட்காட்டி மற்றும் சூரிய சந்திர நாட்காட்டியில் எந்த நாளை புது ஆண்டின் தொடக்கமெனக் கொள்வது என்ற கேள்வி எழுந்தது. சூரியனின் இயக்கம் கவனமாக உற்று நோக்கப்பட்டது. சூரியனின் இயக்கம் சார்ந்தே சூரிய மற்றும் சூரிய சந்திர நாட்காட்டிகளில் முதல் நாள் குறிக்கப்படுகிறது.

                இதனைப் புரிந்துகொள்ள பூமியின் சிறப்பு இயக்கம் ஒன்றை நாம் அறிய வேண்டும். பூமி நாள் ஒன்றுக்கு ஒருமுறை தன்னைத்தானே சுற்றுகிறது, இதுவே ஒரு நாள். சுமார் 365 நாள்களுக்கு ஒரு முறை சூரியனைச் சுற்றுகிறது. இது ஆண்டு. இந்த இரண்டு இயக்கம் தவிர பம்பரத்தின் தலை ஆடுவது போல் வேறு ஒரு இயக்கம் பூமிக்கு உள்ளது. இதனை ஆங்கிலத்தில் precession  எனவும் இந்திய வானவியல் பாரம்பரியத்தில் அயன சக்கிரம் எனவும் கூறுவர். நற்றமிழில் இதனை அச்சுச் சுழலோட்டம் எனக்கூறலாம்.

அச்சுச் சுழலோட்டத்தால் பகலிரவுச் சமநாட்கள் ஒரு கால சுழற்சி அடிப்படையில் மாறுகின்றன. தற்போது மார்ச்சு 21ஆம் நாள் சூரியன் மேட இராசியில் நுழைகிறது. (ஏப்ரல் 1ஆம் நாள் நுழைகிறது என நம்முடைய ஜோசிய சாத்திரம் சொல்வது தவறு) ஆனால் 2,160 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், மார்ச்சு 21ஆம் நாளில் சூரியன் இடப இராசியில் நுழையும். இதற்குக் காரணம் அச்சுச் சுழலோட்டமாகும். வான்வெளி வானவியலாளர்களால் 12 பகுதிகளாக/இராசிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. புவியின் அச்சு 360 டிகிரி அச்சுச் சுழலோட்டம் பெற 25,920 ஆண்டுகள் ஆகிறது. 25,920 ஆண்டுகளை 12ஆல் வகுத்தால் 2160 ஆண்டுகள் வரும்.   

                கற்கால பழங்குடி மக்கள் சூரியன், சந்திரன் முதலியவற்றின் இயக்கத்தை உற்று நோக்கி, அறிவியல் பூர்வமாக வானியல் அடிப்படையில் உருவான நாட்காட்டி காலப்போக்கில் ஜோதிடர்கள் கையில் வந்தது. ஜோதிடர்கள் ஏன் எப்படி என்ற அறிவு இல்லாமல் ”அன்று எழுதி வைத்த வாக்கியம் வேதவாக்கியம்” என்று கூறிக்கொண்டு வான இயக்கம் மாறிப் போனதை கண்டும் காணாமல் சென்றதன் விளைவு தான் ஜனவரி 14 அன்று தை முதல் நாள் எனவும் உத்தராயணம் எனவும் தப்பும் தவறுமாக இன்றும் விடாப்பிடியாக கூறி வருகிறோம். இதன் காரணமாக “ஆடிப் பட்டம் தேடி விதை”போன்ற பழமொழிகளில் உள்ள காலம் நமது சீர்திருத்தமில்லா நாள்காட்டியில் பொருந்திவராது.

                தமிழ் மற்றும் இந்திய நாள்காட்டிகளில் மட்டும் தான் இந்த சிக்கல் ஏற்படுகிறதா? ஏன் மேலை (ஆங்கில) நாள் காட்டியில் சிக்கல் இல்லை என கேள்வி எழுப்பலாம். ஆங்கில நாட்காட்டியும் சுமார் இரண்டாயிரம் வருடம் முன்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது. அயனச் சலனத்தால் காலபோக்கில் ஆங்கில நாள்காட்டியில் பிழை ஏற்பட்டது. எனவே உள்ளபடியே ஆங்கில நாள்காட்டியிலும் இவ்வாறு சிக்கல் ஏற்படத்தான் செய்தது. ஜியார்ஜ் வாஷிங்டன் அவர்களின் பிறந்தநாள் குழப்பம் இப்படித்தான் வந்தது.

                ரசியப் புரட்சியை அக்டோபர் புரட்சி என்கிறோம். ஆனால் கொண்டாடுவது நவம்பர் 7இல். ஏன் தெரியுமா? அயனச் சக்கிர சலனத்தால்தான். இதன் தொடர்ச்சியாக ஆங்கில-ஐரோப்பிய நாள்காட்டியும் பிழை கண்டது. ஈஸ்ட்டர் திருநாள் ஞாயிற்றுக்கிழமை தான் ஏற்படவேண்டும். புனித வெள்ளி வெள்ளிக்கிழமை தான் ஏற்படவேண்டும். இவை நிலை தவறியது. எனவே தான் கிரோகோரி எனும் போப்பாண்டவர் ஐரோப்பிய நாள்காட்டியைச் சீர் செய்தார். அதன் தொடர்ச்சியாக சுமார் பதினோரு நாட்கள் குறைத்து ஓர் புதிய நாள்காட்டி செய்யப்பட்டது. இவ்வாறு சீர்திருத்தப் பட்ட இன்றைய ஆங்கில நாட்காட்டி இன்றைய நடைமுறை வான இயக்கத்தோடு பொருந்தி வருகிறது.

                புரட்சிக்கு முன்பு ரஷ்யாவில், ஐரோப்பாவில் பயன்படுத்தத் தொடங்கியிருந்த சீர்திருத்த நாட்காட்டியை, அப்போது ருசிய நாட்டை ஆண்டு வந்த ஜார் அரசு பயன்படுத்தவில்லை. கடவுள் கொடுத்த நாள்காட்டியை மனிதன் எப்படி மாற்றுவது என்றிருந்தனர். ஆனால் லெனின், புரட்சிக்கு பிறகு செய்த முதல் காரியங்களில் ஒன்று சீர்திருத்த நாட்காட்டியை ஏற்றுக்கொண்டது தான். ஆதனால் தான் ரஷ்யப்புரட்சி நடந்தபோது இருந்த பழைய நாள்காட்டியில் அக்டோபர் 26 – எனவே அக்டோபர் புரட்சி எனப் பெயர். ஆனால் புரட்சிக்குப் பிறகு அறிவியல் பூர்வ சீர்திருத்த நாள்காட்டி வந்த பின் நவம்பர் 7. அதனால் தான் அக்டோபர் புரட்சியை நவம்பர் மாதத்தில் கொண்டாடுகிறோம்.

                ரஷ்யா புரட்சி போல, இந்திய விடுதலைக்குப் பிறகு நமது நாள்காட்டிகளும்  அறிவியல் பூர்வமாக இருக்க வேண்டும் என்ற அவாவில் திருக்கணித பஞ்சாங்கம் எனும் நாள்காட்டிகள் ஏற்படுத்தப்பட்டன. ஆனால் இந்தியாவில் பழமை விரும்பிகள் பஞ்சாங்கங்கள் கடவுள் கொடுத்த வாக்கியம், பாரம்பரியம் எனவே எதுவும் மாறக்கூடாது எனக்கூறி சீர்திருத்தங்களை தடுத்து வருகின்றனர். கேரளாவில் சுமார் ஐநூறு ஆண்டுகள் முன்பே சீர்திருத்தம் வேண்டும் என வானவியலாளர்கள் கூறியுள்ளனர். 1950களில் மேகநாத் சாஹா எனும் உலக புகழ் பெற்ற விஞ்ஞானி (இடதுசாரி வேட்பாளராக போட்டியிட்டுவென்று கொல்கத்தா பாராளுமன்ற உறுப்பினராகவும் இருந்தவர்) இந்திய நாள்காட்டியை சீர்திருத்தம் செய்ய வேண்டும் என முயற்சி செய்தார். இந்தியாவில் உள்ள பல்வேறு நாள்காட்டிகளை ஒருங்கிணைத்து இந்திய தேசிய நாட்காட்டி தயாரித்தார்.

                நடப்பில் உள்ள வானியல் நிலைக்கு ஏற்ப மார்ச் 21 அன்று தொடங்கும்படி இந்த நாள்காட்டி ஏற்படுத்தப்பட்டது. “ராஷ்ட்ரிய பஞ்சாங்” எனும் இந்த ‘அதிகர பூர்வ நாள்காட்டி’, சூரிய, சந்திர மற்றும் அயன இயக்கங்களை உள்வாங்கி நாள்காட்டி சீர்திருத்தத்துடன் உருவாக்கப்பட்டது.  வேனில் கால சம இரவு பகல் நாள் ஆகிய மார்ச் 21 அன்று புது ஆண்டு துவங்கும் படி இந்த நாள்காட்டி உள்ளது. ஆயினும் பழமையின் சிறையிலிருந்து விடுபடாத நமது சமூகத்தில் சட்டப்படியான, அலுவல் சார்ந்த இந்திய நாட்காட்டி குறித்து நாட்டில் பலருக்கு தெரியாது என்பதுதான் நிதர்சனம்.

நாள், மாதம், ஆண்டு- நாட்காட்டிகள்

                நாட்காட்டிகள் உலகம் முழுவதுமே காலத்திற்கேற்ப செழுமைப்படுத்தப்பட்டு வந்துள்ளன. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய அதே நாள்காட்டியை- நாள்காட்டி அமைப்பை இன்று எவரும் பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கவில்லை.. நாள்காட்டிக்கும் நடைமுறைக்கும் வேறுபாடு ஏற்படுவது கண்டு பல நாடுகளின் பல பண்பாட்டுக் குழுவினர் தமது நாள்காட்டியைச் சரிசெய்து வந்திருக்கின்றனர்.

                கோடை காலத்தே கிடைக்கும் அதே உணவு மழைக்காலத்திலோ அல்லது குளிர் காலத்திலோ கிடைக்காது.  நெய்தல் நிலத்தில் கிடைக்கும் உணவு மருதத்தில் கிடைக்காது. எனவே பருவகாலம் மற்றும் இடம்/வெளி சார்ந்து நமது உணவு வேறுபட்டு அமைந்துள்ளது எனச் சொன்னால் அது மிகையாகாது. இவ்வாறு, மனிதனின் ஆதிகாலம் முதலே காலம் மற்றும் இடம் இரண்டும் நம் மீதும் நமது வாழ்க்கை மீதும் தாக்கம் செலுத்தியுள்ளது. வேறுவார்த்தையில் கூறப்போனால் மனிதராகிய நாம் அனைவரும் வெளி மற்றும் காலம் (space and time) சார்ந்து தான் வாழ்கிறோம். இதில் வெளி என்பது வீடு, தெரு, ஊர் நாடு என பல பிரிவுகளில் நாம் பகுத்துஅறிகிறோம். காலம் என்ற அம்சத்தை அளந்து பிரித்து அறிய உதவும் கருவியே நாள்காட்டி.

நாளைக் கணக்கிடுதல்

                நாள்காட்டிகளின் தயாரிப்பு இன்று நேற்று தொடங்கியதல்ல. மனித நாகரிகம் தொடங்கிய பழைய கற்காலம் முதலே நாள்காட்டிகள்  ஏற்படுத்தப்பட்டன. நாள்காட்டி என்பது நாள், மாதம், ஆண்டு என காலப்பொழுதின் பிரிவுகளைக் காட்டும் கருவி. இதில் நாள் என்பதனை இயல்பாக எளிதாக அறிய முடியும். இன்று நாம் நடு இரவு பன்னிரண்டு மணி முதல் புதிய நாள் துவங்குவதாகக் கொள்கிறோம். ஆனால் முன் காலத்தில் சூரியன் உதயத்திலிருந்து மறு உதயம் வரை ஒரு நாள் எனக் கணித்தனர். இன்றும் நமது பஞ்சாங்கங்கள் இந்த முறையைப் பின்பற்றுகின்றன. இன்று கடிகாரம் என்கிற யந்திரம் நம்மிடையே வந்த நிலையில் நள்ளிரவிலிருந்து அடுத்த நாள் நள்ளிரவு வரை ஒரு நாள் என வகுப்பதில் அவ்வளவு சிக்கல் இல்லை. ஆனால் கடிகாரம் இல்லாத முற்கால சூழலில் எளிதில் சூரிய உதயம் தான் புலப்பாட்டில் அமைந்தது. எனவே பட்டறிவு சார்ந்த சூரிய உதயம் தான் அந்த காலத்தில் நாளின் தொடக்கம் எனக் கொள்ளப்பட்டது.

மாதத்தைக் கணக்கிடுதல்

                நாள் என்பதை எளிதில் அறிய முடிகிறது; அளவிட முடிகிறது. ஆனால் மாதம் என்பது என்ன? உலக வரலாற்றில் எங்கும், எல்லா கலாச்சாரத்திலும், முற்காலத்தில் நிலவின் இயக்கம்தான் மாதம் எனும் காலப்பிரிவை சுட்டி நின்றது. தமிழில் மாதம் என்பதை திங்கள் என்றும் கூறுவர். திங்கள் என்றால் நிலவு என்று பொருள்.. அதுபோல ஆங்கில “மன்த்”  என்ற சொல்லும் லத்தின்மொழியில் நிலவு (மூன்) எனும் பெயரிலிருந்து உருவானதே. ரிக்வேதம், “சந்த்ரமா மாச கிரியா” எனக் கூறுகிறது. அதாவது சந்திரன் தான் மாதத்தை தோற்றுவிக்கிறான் என்பது பொருள். உலகெங்கும் பல மொழிகளில் மாதத்தைக் குறிக்கும் சொல்லானது நிலவு என்று பொருள் தருவதாகவே உள்ளது என்பது கவனிக்க வேண்டிய செய்தி.

                மாதம் என்பது நிலவின் இயக்கத்தை அதாவது முழுநிலவு முதல் அடுத்த முழுநிலவு வரையிலான நாட்களைக் குறிக்கிறது. நிலவின் வளர்பிறை, தேய்பிறை இயக்கம் தான் மாதம். ஒரு முழு நிலவிலிருந்து மறு முழுநிலவுவரை அல்லது ஒரு அமாவாசையிலிருந்து அடுத்த அமாவாசை வரை ஒரு மாதம். கற்காலத்திலும் எளிதில் நிலவின் இயக்கத்தை பட்டறிய முடிந்தது. எனவே மாதம் என்ற கருத்து முற்காலந்தொட்டே இருந்து வந்துள்ளது என்பது இயல்பு.

ஆண்டினைக் கணக்கிடல்

                மாதம் என்பதற்கு அடுத்து உள்ள பெரும் கால பொழுது ஆண்டு என்பதாகும். நாள் என்பது சூரியன் (நமது பார்வைக்கு) பூமியை சுற்றும் பொழுது. மாதம் என்பது நிலவின் வளர்பிறை- தேய்பிறை இயக்கம் –நிலவு பூமியை சுற்றிவரும் காலம். ஆண்டு என்பது என்ன என்ற கேள்விக்கு பன்னிரெண்டு மாதம், 365 நாட்கள் என குழந்தைகள் கூட கூறிவிடுவர்.. ஏன் 10 மாதங்கள் இல்லை?  365 என்பதற்குப் பதிலாக ஏன் 200 அல்லது 300 நாட்கள் தான் ஒருவருடம் என்று வைத்துக்கொண்டால் என்ன பிரச்சனை? உள்ளபடியே ஆண்டு என்பது புவியின்  இயக்கத்தை சார்ந்த கருத்து ஆகும்.

                இன்று “ஆண்டு என்பது பூமி சூரியனை சுற்றிவர எடுக்கும் காலம்” என்று பள்ளிக் குழந்தைகள் கூட எளிதில் விடை கூறுவர். ஆனால் பூமி கோள வடிவானது; தன்னை தானே சுற்றுகிறது, சூரியனை வலம் வருகிறது என்பது எல்லாம் நவீன கருத்துகள். பண்டைய உலகில், கற்காலத்தில் எப்படி ஆண்டு என்பதை அளவீடு செய்தனர்? அந்த காலத்தில் ஒரு ஆண்டில் சுமார் 365 நாட்கள் உள்ளன என எப்படிக் கணித்தனர் என்பது  நாம் அறிய வேண்டிய தகவலாகும்.

                முதலில் ஆண்டு என்பது 12 மாதங்கள் என்று ஏன் கூறப்பட்டது என்பதை காண்போம். அதற்கு இரவு வானில் நிலவு பவனி வரும் பாங்கைப் புரிந்து கொள்ளவேண்டும். இன்று ஒரு விண்மீன் அருகே தென்படும் நிலவு நாளை அதே விண்மீன் அருகே காட்சி தராது. வேறு ஒரு புதிய விண்மீன் அருகே தென்படும். இப்படி ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு நட்சத்திரத்திற்கு அருகில் காட்சி தரும். 27 நாட்களுக்குப் பிறகு நிலவு அதே முதல் நட்சத்திரத்திற்கு  மறுபடி வந்து சேரும்.  அதாவது சுமார் 27  நாட்கள் கடந்த பின்னர் அதே முதல் விண்மீன் அருகே நிலவு காட்சி தரும். அதாவது ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு விண்மீன் அருகே காட்சி தரும் நிலவு 27 நாட்களில் விண்மீன் பின்புலத்தில் ஒரு சுற்று சுற்றி வந்துவிடும். இந்த 27 நாட்களில் நிலவு எந்தெந்த விண்மீன் அருகே தென்படுகிறதோ அதுவே அந்த நாளின் நட்சத்திரம். அதாவது இன்று நிலவு பரணி விண்மீன் அருகே நிலை கொண்டால் இன்று பரணி நட்சத்திரம். அடுத்த நாள் வேறு ஒரு நட்சத்திரம். இவ்வாறு அசுவதி, பரணி, என 27 விண்மீன்கள் இனம் காணப்பட்டு முற்கால இந்தியச் சமுதாயத்தில் 27 நட்சத்திரங்கள் வகுக்கப்பட்டன. இந்த 27 நாட்கள் நட்சத்திர மாதம் எனக் கொள்ளப்பட்டது.

                தேய்- வளர்பிறை காட்டும் நிலவு ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு நட்சத்திரம் என நகர்ந்து வரும்போது ஏதாவது ஒரு நட்சத்திரத்தில் முழு நிலவாக இருக்கும் அல்லவா? ஒரு குறிப்பிட்ட மாதத்தில் சித்திரை விண்மீனில் நிலவு உள்ளபோது முழு நிலவாக இருப்பதாக கொள்வோம். அந்த மாதத்திற்கு சித்திரை மாதம் என பெயரிட்டனர். அதாவது சித்திரை மாதத்தில் முழு நிலவு தோன்றும் நாள் சித்திரை நட்சத்திரமாக இருக்கும் (சில இந்திய நாட்காட்டிகளில் முழுநிலவு அல்லது அம்மாவாசை கொண்டு மாதம் குறிக்கப்படுகிறது). சித்திரை நட்சத்திரத்தில் முழு நிலவு அமைந்தபின் அடுத்த மாதம் விசாக நட்சத்திரத்தில் முழுநிலவு ஏற்படும். அது விசாக மாதம்- அல்லது வைகாசி. இவ்வாறு தான் மாதங்களின் பெயர்கள் உருவாயின. சித்திரை, வைகாசி, ஆனி.. என மாதங்களின் பெயர்கள் ஏற்பட்டது இவ்வாறுதான்.

முழுநிலவும் நட்சத்திரங்களும்

மாதத்தின் பெயர்	பௌர்ணமியில் வரும் நட்சத்திரம்
சித்திரை	சித்திரை
வைகாசி	விசாகம்
ஆனி	அனுஷம்
ஆடி	பூராடம் அல்லது உத்திராடம்
ஆவணி	திருவோணம்
புரட்டாசி	பூரட்டாதி அ உத்திரட்டாதி
ஐப்பசி	அஸ்வினி
கார்த்திகை	கிருத்திகை
மார்கழி	மிருகசீடம்
தை	பூசம்
மாசி	மகம்
பங்குனி	உத்திரம்

     சித்திரை மாதம் சித்திரை நட்சத்திரத்தின் பெயர் கொண்டுள்ளது. வைகாசி விசாக நட்சத்திரத்தின் பெயரால் வருகிறது. ஆனி – அனுஷம் – வடமொழியில் அனுஷி – ஆனி. ஆடி – பூராடம் அல்லது உத்திராடம் – வடமொழியில் பூர்வ ஆஷாடம் மற்றும் உத்திர ஆஷாடம் – ஆஷாடிதான் ஆடி. ஆவணி – திருவோணம் – வடமொழியில் ஸ்ராவனம் – ஸ்ராவணி தான் ஆவணி.

     புரட்டாசி – பூரட்டாதி அல்லது உத்திரட்டாதி – வடமொழியில் பூர்வ ப்ரோஷ்டபதம் அல்லது உத்திர ப்ரோஷ்டபதம்- ப்ரோஷ்டபடி தான் புரட்டாசி. ஐப்பசி – அஸ்வினி – வடமொழியில் ஆச்யுவஜி – ஐப்பசி. கார்த்திகை – கார்த்திகை. மார்கழி – மிருகசீரிடம் – வடமொழியில் மிருகசீர்ஷம் – மிருகசீர்ஷிதான் மார்கழி. தை -புனர்பூசம்/ பூசம் – வடமொழியில் புஷ்யம் என்றும் திஷ்யம் என்றும் வரும். – திஷ்யதில் இருந்து தை. மாசி – மகம் – வடமொழியில் மாக் – மாகிதான் மாசி. பங்குனி – பூரம் அல்லது உத்திரம் – வட மொழியில் பூர்வ பல்குனி அல்லது உத்திர பல்குனி – பல்குனியில் இருந்து பங்குனி.

                ஒரு தடவை கார்த்திகை விண்மீனுக்கருகில் முழுநிலவு ஏற்பட்டால், மறுமுறை அதே நிகழ்வு- கார்த்திகை நட்சத்திரத்தில் முழுநிலவு என்ற நிலை அடைவது சரியாக பன்னிரெண்டு மாதங்கள் கடந்த பின்னர் தான் என முற்காலத்தில் உற்று நோக்கல் மற்றும் பட்டறிவு மூலம் அறிந்தனர். அதாவது வேறு வகையில் கூறப்போனால் மொத்தம் இருபத்து ஏழு நட்சத்திரங்கள் இருந்தாலும், 12 நட்சத்திரங்கள்அருகே மட்டுமே நிலவு முழு நிலவு (அல்லது அமாவசை) நிலை ஏற்படுகிறது என்ற சிறப்பு செய்தியை முற்காலத்தில் உற்று நோக்கல் வழி உலகெங்கும் உள்ள பண்பாட்டில் அறிந்தனர். வேத காலத்திற்குமுன்பே கற்காலம் சார்ந்த பழங்குடி மக்கள் – நிகோபரி முதலிய மக்கள்- இதனை அறிந்திருந்தனர். இந்தியாவிற்கு வெளியே பல நாகரிகங்களும் இதனை அறிந்திருந்தன. எனவே தான் உலகெங்கும் உள்ள எல்லா நாட்காட்டிகளிலும் 12 மாதங்கள் உள்ளன.

பகலிரவுச் சமநாள்

     என் மகன் பள்ளியில் படிக்கும்போது அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டின் முதல் ஜனாதிபதி ஜியார்ஜ் வாஷிங்டன் அவர்களின் பிறந்தநாள் என்ன ? என என்னிடம் கேட்டான். நான் இணையத்தில் தேடி அவரின் பிறந்தநாள் 11 பிப்ரவரி 1731 என்று அவனிடம் கூறினேன். அடுத்தநாள் பள்ளியிலிருந்து வந்து என்னோடு அவன் தகராறு செய்தான். உங்களுக்கு விடை தெரியாது என்றால் என்னிடம் தெரியாது என்று சொல்லியிருக்கலாம், அதை விட்டுவிட்டு ஜியார்ஜ் வாஷிங்டன் அவர்களின் பிறந்தநாள் என தவறான விடையை ஏன் கூறினீர்கள் என என்னிடம் கண்ணீர் மல்கச் சொன்னான். என் புத்தகத்தில்கூட அவரின் பிறந்தநாள் 22 பிப்ரவரி 1732 என்றுதான் போட்டுள்ளது எனக்கூறினான். எனக்கு மிகவும் குழப்பமாக இருந்த்து. அவனைச் சமாதானப்படுத்திவிட்டு மீண்டும் இணையத்தில் தேடினேன். ஜூலியன் காலண்டர், கிரிகேரியன் கேலண்டர், கத்தோலிக்க மதம், ப்ரொடஸ்டண்ட் மதம், இங்கிலாந்து அரச வமிசம் என பல செய்திகளைச் சொல்லி, ஜியார்ஜ் வாஷிங்டன் அவர்களின் பிறந்தநாள் 11 பிப்ரவரி 1731 என்று இருந்தது ஆனால் 22 பிப்ரவரி 1732 என்று மாறிவிட்டது எனக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.

     எனக்குத் தலைசுற்றியது. ஆனால் இந்தக் குழப்பத்திற்குக் பூமி 23½° சாய்வு அச்சில் தன்னைத்தானே சுழலுவதும் நீள்வட்டப்பாதையில் சூரியனைச் சுற்றுவதும்தான் காரணமாகும். இந்த இரண்டு இயக்கங்களால் இரவு, பகல், பருவகாலங்கள் ஏற்படுகின்றன.

ரசியப் புரட்சியை அக்டோபர் புரட்சி என்கிறோம். ஆனால் கொண்டாடுவது நவம்பர் 7இல். ஏன் தெரியுமா? அயன சக்கிர சலனத்தால்தான். இதன் தொடர்ச்சியாக ஆங்கில-ஐரோப்பியநாள்காட்டியும் பிழை கண்டது. ஈஸ்ட்டர் திருநாள் ஞாயிற்றுக்கிழமை தான் ஏற்படவேண்டும். புனித வெள்ளி வெள்ளிக்கிழமை தான் ஏற்படவேண்டும். இவை நிலை தவறியது. எனவே தான் கிரோகோரி எனும்போப்பாண்டவர் ஐரோப்பிய நாள்காட்டியை சீர் செய்தார். அதன் தொடர்ச்சியாக சுமார் பதினோரு நாட்கள் விடுபட செய்து நாள்காட்டி செய்யப்பட்டது. இவ்வாறு சீர்திருத்த பட்ட இன்றைய ஆங்கில நாட்காட்டிஇன்றைய நடைமுறை வான இயக்கத்தோடு பொருந்தி வருகிறது.

புரட்சிக்கு முன்பு ரஷ்யாவில், ஐரோப்பாவில் பயன்படுத்தத் துவங்கி இருந்ததும், பத்தாம்பசலி பிற்போக்கு ஜார் அரசு சீர்திருத்த நாட்காட்டியை பயன்படுத்தவில்லை. கடவுள் கொடுத்தநாள்காட்டியை மனிதன் எப்படி மாற்றுவது என்றிருந்தனர்.. ஆனால் லெனின் புரட்சிக்கு பிறகு செய்த முதல் காரியங்களில் ஒன்று சீர்திருத்த நாட்காட்டியை ஏற்றுக்கொண்டது தான்.

ஆதனால் தான் ரஷ்யப்புரட்சி நடந்தபோது இருந்த பழமை நாள்காட்டியில் அக்டோபர் 26 – எனவே அக்டோபர் புரட்சி எனப் பெயர். ஆனால் புரட்சிக்குப் பிறகு அறிவியல் பூர்வ சீர்திருத்தநாள்காட்டி வந்த பின் நவம்பர் 7. அதனால் தான் அக்டோபர் புரட்சியை நவம்பர் மாதத்தில் கொண்டாடுகிறோம்.

     சூரியன் எங்கே உதிக்கும் என்ற கேள்விக்கு நாம் அனைவரும் கிழக்கு என பதில் கூறுவோம். ஆனால் சூரிய உதயத்தை கவனமாக உற்று நோக்கினால் எல்லா நாளும் சூரியன் மிகச் சரியாகக் கிழக்கில் உதிப்பதில்லை என்பது புலப்படும். ஆண்டில் இரண்டே இரண்டு நாள் தான் சூரியன் மிகச் சரியாக கிழக்கில் உதயமாகிறது. வேனில் காலத்தில் மார்ச் 21 அல்லது 22ஆம் நாள் மற்றும் குளிர் காலத்தில் செப்டம்பர் 21அல்லது 22 ஆகிய நாட்களில் தான் சூரியன் மிகச்சரியாக கிழக்கில் உதிக்கும்.

     மற்ற நாட்களில் சூரிய உதயம் வடகிழக்கு அல்லது தென்கிழக்கு திசையில் இருக்கும். எடுத்துக்காட்டாக மார்ச் 21 அன்று மிகச்சரியாக உதய புள்ளி கிழக்கில் இருக்கும். ஆனால் அதற்கு அடுத்தநாள் வடகிழக்கில் உதய புள்ளி அமையும். அதற்கும் அடுத்த நாள் மேலும் உதய புள்ளி வடக்கு நோக்கி நகரும். இவ்வாறு வடக்கு நோக்கி நகரும் உதய புள்ளி உச்சபட்ச வடக்கு திசையில் ஜூன் 21 அன்று நிலைகொள்ளும். அதன் பின் சூரிய உதய புள்ளி தெற்கு நோக்கி விலகும். இதனை தான் தட்சிணாயணம் என்பர். அதாவது சூரியனது உதய புள்ளியின் தென்திசை ஓட்டம். தெற்கு நோக்கி நகரும் உதய புள்ளி மறுபடி செப்டம்பர் 21 அல்லது 22 சரியாக கிழக்கு திசையில் அமையும். மேலும் தென்திசை நகர்வு தொடர்ந்து உச்சபட்ச தென்திசை உதயம் டிசம்பர் 21 அல்லது 22 அன்றுநிகழும். அதன் பின் சூரிய உதய புள்ளியின் நிலை வடக்கு நோக்கி செல்ல துவங்கும். இதுவே உத்தராயணம்.  சூரிய உதய புள்ளியின் வட திசைச் செலவு.

     சூரியன் மிகச்சரியாக கிழக்கில் உதிக்கும் அந்த இரண்டு நாட்கள் மட்டும்தான் இரவு மற்றும் பகல் பொழுதுகள் சமமாக இருக்கும். ஏனைய நாட்களில் பகல் பொழுது நீண்டோ அல்லது இரவுபொழுது நீண்டோ அமையும். எனவே மார்ச் 21 அல்லது 22 செப்டம்பர் 21 அல்லது 22 ஆகிய இந்த இரண்டு நாட்களை சம இரவு பகல் நாள் என்பர்.

     உத்தராயண சூரிய புள்ளி நகர்வின் போது, இந்திய போன்ற வடகோள புவி பகுதியில், நேற்றையதை விட இன்று பகல்பொழுது காலம் கூடுதலாக அமையும். இன்றையதை விட நாளை பகல்பொழுது காலம் கூடுதலாக அமையும். இதற்கு நேர் மாறாக தக்ஷிணாயண காலத்தில் பகல் பொழுதுகாலம் நாள்பட குறைந்து வரும். துருவப்பகுதிகளில் ஆறுமாதம் பகல் ஆறுமாதம் இரவு என இருக்கும். உத்தராயண காலம்தான் வடதுருவத்தில் பகல். தட்சிணாய காலம் வடதுருவத்தில் இரவு. தென்துருவ பகுதியில் இதற்கு நேர்மாறாக இருக்கும் என்பதை சொல்ல தேவையில்லை.

     ஆக சூரிய இயக்கத்தில்– சரியாக கிழக்கில் உதிக்கும் இரண்டு நாட்கள் [மார்ச்21/22, செப்டம்பர் 21/22], உச்சபட்ச வடகிழக்கு உதய புள்ளி (தட்சிணாயணம்- கதிர் திருப்ப நாள் மே 21/22) உச்சபட்ச தென்கிழக்கு உதயபுள்ளி (உத்தராயணம் - கதிர் திருப்ப நாள் டிசம்பர் 21/22) ஆகிய நான்கு நாட்கள் சிறப்பானவை.

     வருடம் முழுவதும் பகல் 12 மணி நேரம், இரவு 12 மணிநேரம் சமமாக இருப்பதில்லை. சில மாதங்களில் பகல் பொழுது நீண்டதாகவும், சில மாதங்களில் இரவு மிக நீண்டதாகவும் இருக்கும்.

ஒவ்வொரு வருடமும் ஜூன் 22 -க்குப்பின் பகலின் நேரம் குறைந்து இரவின் நேரம் அதிகமாகத் தொடங்கும். இது படிப்படியாக அதிகரித்து டிசம்பர் 22 -ல் 'வின்டர் சாலிடிஸ்' என்று சொல்லக்கூடிய பகலின் அளவு மிகக் குறைந்த அளவாகவும், இரவின் அளவு மிக அதிகமாகவும் இருக்கும். மீண்டும் இதே போன்ற சுழற்சி திரும்பத் திரும்ப வரும்.

வருடத்தில் இரண்டு நாட்கள் மட்டுமே பூமியின் எல்லா பாகங்களிலும் சமமான இரவும், சமமான பகலும் இருக்கும். ஒவ்வொன்றும் 12 மணி நேரமாக இருக்கும். இத்தகைய நாட்களையே சம பகலிரவு நாட்கள் என்கிறார்கள். வசந்த காலத்தில் ஏற்படும் சம பகலிரவு நாள் மார்ச் 21. அன்று இது நிகழ்ந்து வசந்தகாலத்தை தொடங்கி வைக்கும். இது பூமியின் வடபகுதியில் நிகழும். தென்பூமியில் இதை இலையுதிர் காலம் என்று அழைக்கிறார்கள்.

இலையுதிர்காலத்தில் சம - பகலிரவு நாள் செப்டம்பர் 23 அன்று நிகழும். வட பாதி கோளத்தில் இலையுதிர் காலமாகவும், தெற்கில் வசந்தகாலமாகவும் இருக்கும். இந்த இரண்டு நாட்களிலும் பூமியினுடைய பூமத்திய ரேகை சரியாக சூரியனை நோக்கி இருக்கும். ஆகவே வட, தென் பூமியின் பாகங்கள் சமமான இரவும், பகலும் கொண்டிருக்கும். இதை வைத்தும் நிறைய கோவில்களிலும், பிரமிடுகளிலும் மத சம்பந்தமான சம்பிரதாயங்களை உருவாக்கி உள்ளார்கள்.

உதாரணமாக எல்காட்டியோ என்ற பிரமிடில் அன்றைக்கு சூரியன் மறையும் பொழுது அதனுடைய படிகளின் மீது விழும் நிழலும் அந்த சூரிய ஒளியின் கிரகணங்களும் ஏறத்தாழ வளைந்து நெளிந்து செல்லக்கூடிய பாம்பின் தலையில் வைரத்தை வைத்தது போல, இருக்கும்படி அமைத்தார்க.

குளிர் காலத்தின்போது, சூரியன் தாழ்வாக தெற்கு கோளத்தில் இருக்கும். அப்போது பகலை விட இரவு பொதுவாக அதிகமாக இருக்கும்.

அடுத்து வசந்தகாலம் வரும். அப்போது இரவும் பகலும் ஏறத்தாழ சமமாக இருக்கும். சூரியன் சற்றே மேல் வந்திருக்கும். அதன் பிறகு கோடைகாலம். அப்போது பகல் அதிகமாகவும் இரவு குறைவாகவும் இருக்கும். கடைசியாக இலையுதிர் காலம். அப்போதும் ஏறத்தாழ இரவும், பகலும் சம அளவு கொண்டதாகவே இருக்கும்.